Fagskriving på nynorsk

Av Gudrun Kløve Juuhl

Å skriva er både ein reiskap for å læra og ein del av det som skal lærast i faga. Vi skriv ulikt i samfunnsfag og naturfag, og vi skriv ulikt på nynorsk og bokmål.

Når elevar skriv om eit fagleg tema, er kjeldetekstane ressursar både når det gjeld fagleg innhald og språk. Å lesa fagstoffet på nynorsk før ein skal skriva ein tekst, vil vera til støtte for elevane si eiga skriving når dei skal skriva på premissane til faget. Dette gjeld både tekstbinding, syntaks og andre språklege utfordringar. Til dømes vert bruk av passivformer framheva som eit trekk ved naturfagleg skriving. Dette gjer ein ikkje likt på nynorsk og bokmål. Til dømes heiter det på bokmål «sukker løses opp i vann», medan på nynorsk skriv vi anten «sukker vert løyst opp i vatn» eller «sukker kan løysast opp i vatn».

Tekstlege førebilete for fagleg skriving på nynorsk kan vera modelltekstar og eksempeltekstar, og det kan vera faglege kjelder i tillegg til læreboka. Nettleksikon som Nynorsk wikipedia kan vera ei god hjelp, dessutan nettavisa Framtida junior. Mange elevar les og ser lite nynorsk rundt seg, difor må skulen gje nødvendig hjelp til å utvikla elevane sine språkkunnskapar og språklege tryggleik.

Skrivesenteret oppmodar om å skapa eit klasserom der ein diskuterer tekst og skriving. Det er eit godt utgangspunkt for klasseromssamtalar om nynorsk tekst og skriving. Å løfta fram elevspørsmål som «Korleis skriv vi dette på nynorsk?» og gjera det til emne for faglege og språkfaglege klasseromssamtalar, aukar den språklege merksemda til elevane, og kan bidra til å utvikla eit felles blikk for tekst og språk.